- Akcją „Szpital Pluszowego Misia” staramy się oswoić dzieci z wizytami w przychodniach. Żeby na własne oczy przekonały się, że lekarz nie taki straszny, że chce im pomóc - tłumaczy Magdalena Wołowiec, studentka - koordynatorka inicjatywy. - Uczniowie mogą zbadać swoje zabawki, przymierzyć czapkę pielęgniarki. To pomoże im zmniejszyć lęk.

Zabawkowy szpital przypominał ten jak najbardziej prawdziwy. Byli lekarze w białych kitlach, prawdziwe strzykawki, bandaże, maseczki chirurgów. Nawet wypisywane wspólnie historie choroby i recepty, podbijane pieczątką z napisem „Szpital Pluszowego Misia”. Tylko zamiast strachu i płaczu były radosne miny i dużo śmiechu.

- Mojego misia boli głowa - mówi z poważną miną Mikołaj, podsuwając młodemu lekarzowi ulubionego pluszaka. Miś szybko przechodzi komplet badań. Okazuje się, że potrzebuje kropel na wzmocnienie. - Zaraz wypiszemy receptę i miś wyzdrowieje - tłumaczy Szymon Gałka, przyszły lekarz. - Tak, już go nie boli - uśmiecha się Mikołaj.

Inicjatywa „Szpital Pluszowego Misia” koordynowana jest przez IFMSA - zrzeszenie samorządów studenckich kierunków medycznych w Polsce i Europie. W szkołach i przedszkolach całego kontynentu organizowane są szpitale dla zabawek. Do lekarza przyprowadzają je dzieci, a potem asystują przy badaniach, tak jak rodzice opiekują się nimi podczas wizyt w przychodniach. Misiowy szpital w tym roku już po raz drugi zawitał do ZPE, z inicjatywy nauczycielek Elżbiety Andrulonis i Agnieszki Nowokuńskiej.

- Dzieci najłatwiej uczą się przez zabawę. Dzięki tej akcji przekonają się, że przychodnia to nic strasznego, nie ma się czego bać - wyjaśnia Elżbieta Andrulonis.

Szpital dla zabawek odwiedzili uczniowie wszystkich klas pierwszych szkoły podstawowej ZPE.

- Sami też sporo się uczymy przez kontakt z uczniami ZPE - mówi Natalia Filimoniuk, studentka medycyny. - Do wyboru specjalizacji mam jeszcze trochę czasu, ale zastanawiam się nad wyborem pediatrii. Praca z dziećmi to moje marzenie i fajnie, że mogę dziś tutaj być.

Z pewnością nie była to ostatnia akcja zrealizowana z pomocą studentów medycyny UWM.