Zawiedziony po spotkaniu mógł czuć ten, kto liczył, że Piotr Kraśko „wyleje” swoje żale do obecnego kierownictwa telewizji publicznej za to, że po 25 latach pracy został z niej wyrzucony. Nic z tych rzeczy. Pan Piotr wolał koncentrować się na rodzinie, na pasji do koni, na początkach swojej pracy dziennikarskiej i kolejnych jej etapach, m.in. o pracy korespondenta TVP w Nowym Jorku i Watykanie. Dobrze życzył też telewizji publicznej i pracującym tam dziennikarzom. O okolicznościach zwolnienia opowiedział dopiero na konkretne pytanie z sali.

- Zwolnienie przebiegało bardzo spokojnie - powiedział Piotr Kraśko. - Myślałem, że to będzie bardziej rano, ale to było tak po dwudziestej, obejrzałem jeszcze Wiadomości. Odbyłem z szefem Telewizyjnej Agencji Informacyjnej miłą, kurtuazyjną rozmowę, która zaczęła się od rozmowy o pogodzie, ale obaj znaliśmy puentę tej rozmowy. I do tej puenty doszło. Później jeszcze odbyłem rozmowę telefoniczną z szefem telewizji. Cała ta procedura była bardzo „pokojowa”.

- Miałem wyjątkowy komfort, bo byłem do tej decyzji przygotowany jak nikt - dodał Piotr Kraśko. - Czasem informacja o zwolnieniu z pracy spada na człowieka jak „grom z jasnego nieba”. A po tylu zapowiedziach polityków wiedziałem, co się wydarzy.

Większość uczestników spotkania z sympatią przyjęła Piotra Kraśko i przekazywane przez niego treści. Ujawnił się jednak jeden przeciwnik byłego redaktora TVP i zwolennik zmian w telewizji publicznej, który zarzucił Piotrowi Kraśko jako dziennikarzowi napastliwość, a dzisiejsze wystąpienie „bajdurzeniem”. Te słowa zostały przyjęte przez innych uczestników spotkania buczeniem, a potem słowami poparcia dla dziennikarskiej pracy bohatera dzisiejszego spotkania. Były wśród nich również słowa o „klasie” dziennikarza, rzadko spotykanej wśród osób zwalnianych z pracy.

Prawie dwugodzinne spotkanie w Starym Ratuszu zarejestrowaliśmy kamerą wideo. Zachęcamy do obejrzenia.