Pierwszy punkt wyprawy „Niewidzialna wystawa”, to przede wszystkim lekcja pokory i empatii. Zanurzenia w totalną ciemność pokonywaliśmy kolejne pomieszczenia, które były symulacją codziennych sytuacji. Musieliśmy szybko nauczyć się odbierania świata różnymi zmysłami, oswoić lęki. Zrozumieliśmy dobitnie, jakim wyzwaniem może okazać się poruszanie po mieszkaniu, ulicy, czyli jak trudne jest życie osób niewidomych i niedowidzących.

Następnie w urokliwie położonym Teatrze Kamienica wystawiono nasze uczucia jeszcze raz na próbę, tu bowiem w bardzo sugestywny sposób przestrzegano nas przed zażywaniem dopalaczy. Sztuka była wstrząsająca w treści i formie. Młodzi aktorzy byli bardzo przekonujący, wręcz autentyczni. Tragiczny finał nałogu poruszył wszystkich nas, na sali zapanowała wymowna cisza. Przedstawienie spełniło swoje profilaktyczne zadanie.

Na koniec wyprawy zaspokoiliśmy emocje sportowe. W tym celu udaliśmy się na Stadion Narodowy, gdzie odbywają się największe imprezy sportowe i muzyczne w naszym kraju. Ten imponujący budynek już od progu zachwycił nas swym ogromem. Zwiedziliśmy go wnikliwie (od trybun, po szatnie) z bardzo profesjonalnym przewodnikiem. Czuliśmy, że otarliśmy się o wielki świat piłki nożnej - ulubionej dyscypliny sportowej wszystkich Polaków.

Do domów wróciliśmy pełni wrażeń, obiecaliśmy sobie, że będziemy jeszcze w przyszłości odkrywać różne oblicza Warszawy.