Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Trwa rewaloryzacja dawnego Tartaku Raphaelsohnów, w którym ma powstać Muzeum Nowoczesności. Miasto pozyskało także środki z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na przygotowanie koncepcji zagospodarowania dawnej zajezdni trolejbusowej, która sąsiaduje z przyszłym muzeum i mogłaby stanowić znakomite uzupełnienie muzealnych obiektów.

- To dopiero koncepcja, która po uzyskaniu finansowania mogłaby zostać zrealizowana i uzupełnić planowane Muzeum Nowoczesności - mówi Piotr Grzymowicz, prezydent Olsztyna.

Działka, na której usytuowany jest budynek dawnej zajezdni trolejbusowej, zlokalizowana jest w centrum Olsztyna, w sąsiedztwie Starego Miasta, na terenie dawnej dzielnicy przemysłowej. Od strony wschodniej pośrednio graniczy z działką, na której prowadzone są prace budowlane związane z przebudową dawnego budynku tartaku Raphaelsohnów na siedzibę powstającego Muzeum Nowoczesności. Od strony południowej granicę wyznacza teren, który zgodnie z Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ma stanowić plac przestrzeni publicznej. Granice północną i zachodnią stanowią działki związane z obsługą komunikacyjną dzielnicy (droga dojazdowa, parking).

Z uwagi na zalecenia konserwatorskie oraz planowaną funkcję muzealną, która wraz z budynkiem dawnego tartaku ma stanowić o estetyce tej części miasta, zakłada się powrót do pierwotnego wyglądu budynku. W związku z powyższym, projektuje się: wyburzenie wtórnych przybudówek od strony północnej i wschodniej, odtworzenie bryły północnej przybudówki, powrót do ceglanej elewacji oraz wymianę stolarki okiennej i drzwiowej na wzór pierwotnej. We wnętrzu projektuje się powrót do wnętrza jednoprzestrzennego a tym samym wyburzenie wtórnych ścian działowych. Większa część budynku powstała na przełomie lat 30/40 XX w. Pierwotnie była to jednoprzestrzenna, cztero traktowa hala o wymiarach ok. 18x22 m, kryta dachem dwuspadowym o nachyleniu ok. 6st. Od strony północnej przylegała do niej niższa od hali głównej przybudówka, kryta dachem jednospadowym. W następnych latach, aż do końca XX w, obiekt był rozbudowywany i przebudowywany, m.in. przedłużono korpus główny w kierunku zachodnim o ok. 4m, a od strony północnej dostawiono szereg dobudówek o zróżnicowanych wielkościach i wysokościach. W takiej formie budynek przetrwał do dzisiaj.

Pierwotnie w budynku mieściła się zajezdnia trolejbusowa, która funkcjonowała w nim do 1971r tj. do czasu likwidacji miejskiej komunikacji trolejbusowej. Po tym czasie pełnił on funkcje magazynowe i warsztatowe. Od kilku lat budynek nie jest użytkowany.