Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

W koncercie symfonicznym 10 października o godz.19.00 orkiestrę symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej poprowadzi Arkadij Feldman - dyrektor artystyczny i główny dyrygent Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej, której jest twórcą (1988). Orkiestrze tej poświęcił 20 lat działalności artystycznej. Jest kompozytorem muzyki symfonicznej oraz kameralnej, a także muzyki do spektakli teatralnych.

Solistą piątkowego wieczoru będzie Sergey Grigorenko - fortepian, laureat wielu konkursów pianistycznych (m.in.: Ogólnoukraińskiego Konkursu im. Harry’ego Neuhausa (Kirowhrad 2000 - III nagroda), II Międzynarodowego Konkursu im. М. Łysenki (Kijów 2002 - wyróżnienie z dyplomem), Międzynarodowego Konkursu Młodych Wykonawców „Sztuka XXI wieku” (Kijów 2003 - I nagroda), II Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego „Pamięci Еmila Gilelsa” (Odessa 2003, III nagroda i medal brązowy, Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej „Sztuka XXI wieku” (Kijów 2004 - I nagroda), І Festiwalu - Konkursu Muzyki Fryderyka Chopina (Lwów 2006 - dyplom i srebrny medal).

Sergey Grigorenko jest członkiem Stowarzyszenia Fryderyka Chopina w rodzinnym Lwowie. Pianista był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej w ramach programu „Gaude Polonia”.

Artysta z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej pod dyrekcją Arkadia Feldmana wykona Koncert fortepianowy G-dur - Maurice Ravela. Ponadto w koncercie usłyszymy Symfonię d-moll - Cesarego Francka. Wprowadzenie do koncertu

Koncert fortepianowy G-dur Maurycego Ravela (1875- 1937) rozpoczyna się zaskakująco: trzaśnięciem z bicza! Wiooo! - i już jedziemy dorożką po paryskim bruku, przy radosnym turkocie fortepianowych biegników.

W taki oto sposób, od pierwszych taktów, Ravel pojawia się przed słuchaczami jako przewrotny żartowniś, sztukmistrz, kuglarz, prestidigitator, który uwielbia bawić ludzi, czarować, zakładać maski, nakręcać sprężyny iluzji. Jest mistrzem stylizacji, budowania obrazów - masek, orkiestrowych barw i wyrafinowanej instrumentacji. Stąd część jego twórczości uznawana jest za dopełnienie impresjonistycznego dzieła Debussy’ego.

Pozostając sobą, Ravel potrafi oddać klimat i ducha francuskich mistrzów baroku (fortepianowy Nagrobek Couperina), potrafi stać się bardziej cygański niż sami Cyganie (rapsodia na skrzypce i orkiestrę Tzigane) i bardziej hiszpański niż Hiszpanie (orkiestrowa Rapsodia hiszpańska - nota bene matka kompozytora była Baskijką).

Do najszerzej znanych przykładów orkiestralnego mistrzostwa Ravela zalicza się na przykład poemat symfoniczny La Valse - olśniewająca apoteoza wiedeńskiego walca, czy Pawana dla zmarłej Infantki - kompozycja tajemnicza, jak gdyby tchnienie życia w dostojne portrety hiszpańskich Infantek malowane przez Velasqueza. O Bolerze, które przyniosło kompozytorowi oszałamiającą sławę, wspominać chyba nie trzeba...

Ale pod warstwami żywiołowo roztańczonych masek i wielobarwnych historycznych kostiumów ten artysta, bez wątpienia jeden z najciekawszych twórców francuskich początków XX wieku, kryje zamiłowanie do precyzji, eleganckiej formy, pedantycznie cyzelowanego detalu i ornamentu.

Sam podkreślał, że stale studiuje Mozarta, i że wszystko, co tworzy, wypływa u niego z klasycznych ideałów.

Jasny i czysty w rysunku Koncert fortepianowy, G-dur powstał w latach 1929-31. Jest pełen humoru, momentami nawet z lekka „po gershwinowsku” jazzujący. Lecz to Gershwin chciał pobierać lekcje u Ravela, nie odwrotnie i zgłosił się do niego w roku 1928, gdy tylko przyjechał do Paryża. Ravel zaś mu zdecydowanie odmówił:

- Dlaczego chce pan zostać drugorzędnym Ravelem, kiedy jest pan Gershwinem pierwszej klasy? Niech pan idzie własną drogą! Panu niepotrzebny jest nauczyciel!

Zaś pomysł do owego „turkotu kół” na początku przyszedł podobno Ravelowi do głowy w rozpędzonym pociągu, w drodze z Oksfordu do Londynu...

Powodzenie zyskał koncert G-dur ogromne i natychmiastowe, toteż nawet w odległej od Paryża Warszawie już w marcu roku 1932 prezentowała go Marguerite Long, znakomita pianistka francuska tamtej epoki, zasiadająca w jury trwającego właśnie II Konkursu Chopinowskiego. Zaś na podium dyrygenckim przed orkiestrą Filharmonii Warszawskiej stanął wtedy sam kompozytor.

Symfonia d-moll Cesara Francka (1822-1890), ukończona w roku 1888, jest swoistym podsumowaniem twórczości tego kompozytora, którego za życia (jak i zresztą długo po śmierci), lepiej znano jako wirtuoza-organistę oraz autora wybitnych dzieł na organy. Cesar Franck bowiem przez znaczną część życia - od roku 1858 do śmierci - pracował jako organista w paryskim kościele św. Klotyldy. I nawet w tej Symfonii - nota bene jedynej jaką skomponował - dosłuchać się można echa gęstej faktury brzmień jakby organowych, zaś jeden z krytyków pisał, że „przesiąknięta jest wonią kadzideł”.

Jednak nie z powodu kadzideł Franck zajął szczególną pozycję w świecie muzycznym II połowy XIX wieku, w świecie, w którym ścierały się dwie znaczące postawy artystyczne. Z jednej strony - postawa „romantycznych klasyków” (albo „klasycznych romantyków”, jak kto woli), których reprezentantem ogłoszony został przede wszystkim Johannes Brahms, traktowany przez swoich zwolenników jako „spadkobierca Beethovena”. Z drugiej strony - kompozytorzy późnoromantycznej „szkoły nowoniemieckiej”, z Lisztem i Wagnerem na czele, zwolennicy muzyki programowej, harmonii wykraczającej daleko poza dotychczasowe horyzonty, nade wszystko zaś - powiązania muzyki z innymi dziedzinami sztuki, co najdobitniej wyraziło się w wagnerowskiej idei dramatu muzycznego.

I oto na tle tych rywalizacji coraz wyraźniej ukazywała się postawa Cesara Francka jako łącznika między muzyką Liszta i Wagnera, upodobaniem do masywnych brzmień Brahmsa, a powściągliwą, ujętą w klasyczne formy tradycją francuską.

Wszystkie te wątki splatają się w Symfonii d - moll, tworząc prawdziwy gąszcz brzmieniowy, wyrastający z wręcz organiczną konsekwencją i energią z jednego, dwutaktowego motywu - i zarażający tą energią słuchaczy.

Arkadij Feldman - dyrygent

Zasłużony Działacz Sztuki Rosji, dyrygent i członek Związku Kompozytorów Rosyjskich, dyrektor artystyczny i główny dyrygent Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej, laureat nagrody im. Kanta, nagród „Natchnienie” i „Uznanie”. Jest twórcą Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej (1988), której poświęcił 20 lat działalności artystycznej.

Urodził się w 1947 r. na Ukrainie. W 1966 r. ukończył Szkołę Muzyczną II stopnia w Kaliningradzie. Jest absolwentem Państwowej Akademii Muzycznej im. Sabinowa w Saratowie, gdzie studiował kompozycję w klasie prof. A. Breninga i dyrygenturę w klasie prof. G. Kalentiewa. W latach 1974-1986 pracował w Szkole Muzycznej II stopnia oraz w Teatrze Dramatycznym w Nowomoskowsku (Ukraina). W tym mieście stworzył także orkiestrę kameralną.

Jest autorem symfonii, triów, kwartetów smyczkowych, utworów chóralnych, utworów dla dzieci, koncertu na fortepian z orkiestrą, poematu symfonicznego na wiolonczelę z orkiestrą, sonaty na akordeon guzikowy, a także muzyki do spektakli wystawianych w teatrach dramatycznych w Nowomoskowsku, Smoleńsku, Iwanowsku, Pskowie, Kaliningradzie oraz w Olsztynie.

Współpracował z Rosyjskim Teatrem Wielkim, studiem operowym Akademii Muzycznej im. Czajkowskiego w Moskwie, z moskiewską Operą Helikon, z Mińskim Teatrem Operetki. Jako dyrygent Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej Arkadij Feldman współpracował ze znakomitymi solistami rosyjskimi. Ze swoją orkiestrą z powodzeniem występował w Niemczech, we Włoszech oraz w Polsce.

W roku 2000 prowadził uroczysty koncert z udziałem chórów oraz solistów niemieckich i amerykańskich na Międzynarodowych Targach EXPO 2000 w Hanowerze. W Niemczech, również ze swoją orkiestrą, dokonał nagrań utworów Webera, Szostakowicza i Kalinikowa.

Sergey Grigorenko - fortepian

Urodzony 24 grudnia 1981 r. we Lwowie. W roku 2005 ukończył Akademię Muzyczną im. Mikołaja Łysenki we Lwowie w klasie prof. Marii Tarnawieckiej, zasłużonej pianistki i pedagoga. W latach 2003-2005 był stypendystą Rady Najwyższej Ukrainy. Akademię ukończył w 2005 r. z wyróżnieniem, po czym przez trzy kolejne lata kontynuował w niej naukę na studiach doktoranckich, a jednocześnie, - jako stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach programu stypendialnego „Gaude Polonia”, odbywał staż w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie pod kierunkiem prof. Kazimierza Gierzoda.

Pianista był nagradzany na licznych konkursach, w tym na:

» Ogólnoukraińskim konkursie im. Harry’ego Neuhausa (Kirowhrad 2000 - III nagroda),
» II Międzynarodowym Konkursie im. Мikołaja Łysenki (Kijów 2002 - wyróżnienie z dyplomem),
» Międzynarodowym Konkursie Młodych Wykonawców „Sztuka XXI wieku” (Kijów 2003 - I nagroda),
» II Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Pamięci Еmila Gilelsa” (Odessa 2003, III nagroda i medal brązowy),
» Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej „Sztuka XXI wieku” (Kijów 2004 - I nagroda)
» І Festiwalu - Konkursie Muzyki Fryderyka Chopina (Lwow 2006 - dyplom i srebrny medal).

Uczestniczył w międzynarodowych festiwalach i wydarzeniach muzycznych:
» Dni Muzyki Karola Szymanowskiego (Zakopane 2004 i 2007),
» Międzynarodowy Festiwal Pianistyczny „Floralia muzyczne - Muzyka w kwiatach” (Warszawa 2006 i 2007 i 2010),
» Koncerty Chopinowskie (Żelazowa Wola 2007, Warszawa 2008, 2011),
» Les Jeunes Talents du Piano (Genewa 2007),
» XII Ogólnoukraiński Festiwal „Majowe Spotkania Muzyczne” (Kirowhrad 2009),
» XIX Międzynarodowy Festiwal Laureatów Konkursów Muzycznych (Katowice 2009),
» Grudniowe Wieczory Muzyczne (Żytomierz 2009),
» XI Międzynarodowy Festiwal imienia Światosława Richtera (Żytomierz 2011).
» Ogólnoukraiński Festiwal imienia Mykoly Lysenki ( Poltawa, 2012)
» XV Ogólnoukraiński Festiwal „Majowe Spotkania Muzyczne” (Kirowograd, 2012)
» „Międzynarodowy Festiwal Braci Wieniawskich” (Lublin, 2014)
» XVII Ogólnoukraiński Festiwal „Majowe Spotkania Muzyczne” (Kirowograd, 2014)
» XII Festival Starej Muzyki w Lemberg (2014)

Regularnie koncertuje jako solista na Ukrainie i w Polsce. W 2006 r. odbył tournee koncertowe po Szwajcarii. Występował z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lwowskiej i z Odeską Narodową Orkiestrą Symfoniczną. Jest członkiem Stowarzyszenia Fryderyka Chopina we Lwowie oraz Narodowego Związku Działaczy Teatralnych we Lwowie.

*****

10 października 2014r. godz. 19.00 sala koncertowa

KONCERT SYMFONICZNY

» Arkadij Feldman - dyrygent
» Sergey Grigorenko - fortepian
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Program:

» Maurice Ravel - Koncert fortepianowy G-dur
» Cesar Franck - Symfonia d-moll

******

Bilety w cenie:
- normalny 40 zł,
- ulgowy 30 zł,
- karta melomana 20 zł
do nabycia w kasie Filharmonii pon-pt w godz.10-18
oraz na dwie godziny przed koncertem.