W wykonaniu Jacka Muzyka usłyszymy dwie kompozycje. Będą to: Richarda Straussa - I Koncert Es-dur op. 11 na róg i orkiestrę oraz Paula Dukasa - Villanelle F-dur na róg i orkiestrę. Artysta po ukończeniu studiów w Akademii Muzycznej w Krakowie doskonalił swoje umiejętności w USA, najpierw w The Mannes College of Music, potem w Juilliard School of Music w Nowym Yorku oraz w Rice University w Houston, TX. W 1999 roku artysta został pierwszym waltornistą Polskiej Orkiestry Festiwalowej Kristiana Zimermana, z którą odbył tourne składające się z 42 koncertów w Europie i USA. Po powrocie do USA pracował kolejno w Houston Grand Opera, Dallas Symphony, Buffalo Philharmonic Orchestra, Houston Symphony, współpracując między innymi z Chicago Symphony, Pittsburgh Symphony, Saint Louis Symphony, Saint Paul Chamber Orchestra, Los Angeles Philharmonic.

Pozostałą część koncertu wypełni muzyka filmowa Johna Williamsa - amerykańskiego kompozytora, który należy do najbardziej wziętych i nagradzanych kompozytorów muzyki filmowej naszych czasów. Stworzył muzykę do prawie stu filmów, w tym do bijących rekordy powodzenia u publiczności takich filmów jak: ET, Szczęki czy Wojny gwiezdne.

Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Warmińsko - Mazurskiej poprowadzi Stefan Sanders. Artysta nim rozpoczął karierę dyrygenta był już cenionym w świecie puzonistą, koncertującym w Ameryce Północnej, w Azji i w Europie. Studiował m.in. pod kierunkiem dyrygentów Roberta Spano, Larry’go Rachleffa i Hugha Wolffa. Jest absolwentem Juilliard Scholl, University of Texas Austin oraz Interlochen Arts Academy. Miło nam zdradzić Państwu, że dla Stefana Sandersa, dyrygenta znanego i zasłużonego na kontynencie amerykańskim, występ olsztyński będzie dyrygenckim debiutem w Europie.

******

Omówienie programu

I Koncert Es-dur op. 11 na róg i orkiestrę Richarda Straussa (1864-1949) powstał w roku 1883. Jest to efektowne i pełne wirtuozowskiej brawury młodzieńcze dzieło późniejszego mistrza. Czuje się w nim szczególne upodobanie kompozytora do brzmienia tego instrumentu. Upodobanie to odziedziczył Richard po ojcu, który był jego pierwszym nauczycielem, a zarazem jednym z najznakomitszych waltornistów swoich czasów; grał w orkiestrze Królewskiej Opery w Monachium, zaś o jego umiejętnościach z uznaniem wyrażał się sam Ryszard Wagner. Nie bez powodu, więc biografowie Straussa podkreślają, iż ów młodzieńczy I Koncert na róg był „hołdem, który syn złożył mistrzostwu ojca”. Miłość do brzmienia rogu przejawi się jeszcze nie raz w kolejnych kompozycjach Ryszarda Straussa, od znakomitego użycia rogu w poematach symfonicznych (jak na przykład Don Juan czy Dyl Sowizdrzał), poprzez II Koncert na róg, skomponowany w roku 1942 i poświęcony pamięci ojca, po pisane u kresu długiego życia Cztery ostatnie pieśni. Lecz już w tym pierwszym koncercie, jakkolwiek jeszcze utkanym z materii dość tradycyjnej i pobrzmiewającym czasami echem „leśnej” romantyki w duchu Schumanna, ukazał kompozytor głęboką i rzetelną znajomość walorów brzmieniowych rogu i jego możliwości.

Villanelle F-dur na róg Paula Dukasa (1865-1935) to utwór krótki, lecz błyskotliwy i wymagający pod względem technicznym. Tytuł nawiązuje do gatunku starej, włoskiej pieśni ludowej o korzeniach z XVI wieku, zaś prostota i wdzięk melodii splata się tu z mistrzowskim potraktowaniem instrumentu. Dukas napisał ten utwór na potrzeby... egzaminów w klasie rogu Konserwatorium Paryskiego w roku 1906. Poświęcał wiele czasu pracy pedagogicznej, komponował zaś mało, żmudnie, powoli, stawiając sobie wysokie wymagania. Jak bardzo był krytyczny wobec siebie, może świadczyć fakt, iż już w drugiej dekadzie XX w. Niemal całkiem przestał komponować, a przed śmiercią spalił większość rękopisów i w ten sposób z jego życiowego dorobku ocalały głównie rzeczy wcześniej opublikowane drukiem, z ważniejszych m.in. fortepianowe Wariacje na temat Rameau i Sonata, opera Ariadna i Sinobrody utrzymana w stylistyce neoromantycznej z librettem wg Maeterlincka, oraz poemat taneczny La Peri, przede wszystkim zaś jego największy przebój: scherzo symfoniczne Uczeń czarnoksiężnika, którego cień na długo przykrył wszystkie inne osiągnięcia kompozytora. Villanelle na róg zdołała jednak wypłynąć na świat szerszy niż mury szacownej paryskiej uczelni muzycznej i należy do ulubionych, popisowych utworów koncertowego repertuaru waltornistów. Oryginalna wersja kompozytora przeznaczona jest na róg z fortepianem. Opracowania wersji z orkiestrą dokonał w roku 1995 Donald Garfield Miller.

John Williams (ur. 1932), kompozytor I dyrygent, długoletni szef orkiestry symfonicznej Boston Pops, należy do chyba najbardziej wziętych i nagradzanych kompozytorów muzyki filmowej naszych czasów. Stworzył muzykę do prawie stu filmów. Współpracując przez lata ze Stevenem Spielbergiem, prócz serii z Indiana Johnsem, opatrzył swoją muzyką jeszcze szereg innych filmowych przebojów tego reżysera, a mianowicie: E.T., Gwiezdne wojny, Imperium kontratakuje, Powrót Jedi, Szczęki, Park jurajski, Lista Schindlera. Skomponował także muzykę do filmów: Superman, Kevin sam w Nowym Jorku, i do trzech filmów o Harrym Potterze: Harry Potter i Kamień filozoficzny, Harry Potter i Komnata tajemnic, Harry Potter i Więzień Azkabanu. Prócz filmowej, Williams tworzy także muzykę koncertową. Jest autorem m.in. koncertu skrzypcowego, wiolonczelowego, koncertu na fagot i koncertu na róg. Nie interesują go jednak poszukiwania formalne i eksperymenty. Podkreśla, że chce, by jego muzyka była „przyjazna dla słuchaczy”.

******

Jacek Muzyk - róg

Urodził się w Radomiu w roku 1963. Grę na rogu rozpoczął w wieku 18 lat. Po ukończeniu studiów w Akademii Muzycznej w Krakowie doskonalił swoje umiejętności w USA, najpierw w The Mannes College of Music, potem w Juilliard School of Music w Nowym Yorku, kończąc swoją edukację muzyczną w Rice University w Houston, TX.

Karierę zawodową rozpoczął jeszcze jako student, grając najpierw w zespole Capella Cracoviensis, następnie w orkiestrze Sinfonia Varsovia i w Polskiej Filharmonii Kameralnej. Po odbyciu studiów stypendialnych powrócił do Polski, gdzie pracował kolejno w Polskiej Orkiestrze Radiowej, w Filharmonii Narodowej oraz w Filharmonii Krakowskiej, współpracując jednocześnie z wieloma orkiestrami krajowymi (m.in. z Orkiestrą Kameralną „Amadeus” i z orkiestrą Sinfonietta Cracovia) oraz z zespołami zagranicznymi (m.in. z Danish Chamber Players, Camerata Sweden, Sinfonia Helvetica, Basel Sinfonietta). W 1999 został pierwszym waltornistą Polskiej Orkiestry Festiwalowej Krystiana Zimermana, z którą odbył 42 koncerty w Europie oraz w USA, prezentując obydwa koncerty fortepianowe Fryderyka Chopina.

Po powrocie do USA pracował kolejno w Houston Grand Opera, Dallas Symphony, Buffalo Philharmonic Orchestra, Houston Symphony, współpracując między innymi z Chicago Symphony, Pittsburgh Symphony, Saint Louis Symphony, Saint Paul Chamber Orchestra, Los Angeles Philharmonic, głównie realizując pierwszy głos w grupie rogów w tych orkiestrach.

Jest finalistą przesłuchań na stanowisko pierwszego waltornisty do najlepszych orkiestr światowych, takich jak Los Angeles Philharmonic, San Francisco Symphony, Cincinnati Orchestra, Pittsburgh Symphony, Saint Louis Symphony, Saint Paul Chamber Orchestra czy Chicago Symphony. Grał pod batutą takich dyrygentów jak: Michael Tilson Thomas, Lorin Maazel, Christoph Aschenbach, Hans Graf, Semyon Bychkov, Charles Dutuit czy Roberto Abbado.

Jego działalność solowa oraz dydaktyczna obejmuje recitale, koncerty solowe i kursy mistrzowskie w Europie, USA, Ameryce Południowej, Chinach i Japonii.

Dokonał wielu nagrań archiwalnych, solowych i orkiestrowych, dla Polskiego Radia. Uczestniczył w wielu nagraniach płytowych z orkiestrami polskimi i amerykańskimi. Wydał 3 płyty solowe, prezentując między innymi wszystkie koncerty Mozarta, transkrypcje 3 Suit wiolonczelowych Bacha oraz paletę utworów prezentujących róg w zestawieniach z innymi instrumentami.

Stefan Sanders - dyrygent

Jest dyrygentem obdarzonym wyobraźnią, zaangażowanym pedagogiem i pełnym entuzjazmu wykonawcą wielu rodzajów muzyki. Zajmuje stanowisko „The Montante Family Endowed Associate Conductor” w orkiestrze Filharmonii w Buffalo, z którą prowadzi koncerty z serii muzyki klasycznej i pop, a także koncerty edukacyjne i rodzinne. Jest również dyrektorem muzycznym Round Rock Symphony (TX), gdzie zbiera wyrazy uznania za innowacyjność programów oraz za współpracę z miejscowymi organizacjami zajmującymi się sztuką, dzięki czemu przyciąga szeroką publiczność i pozwala redefiniować role orkiestry w lokalnej społeczności, a także dyrektorem muzycznym Greater Buffalo Youth Orchestra.

Współpracuje z szeregiem wybitnych artystów i orkiestr. Ostatnio koncertował m.in. z Orquesta Sinfonica de Guayaquil (Ekwador), z zespołami amerykańskimi, jak Virginia Symphony Orchestra, Symphoria, Naples Philharmonic, San Antonio Symphony, Austin
Symphony Orchestra, Austin Lyric Opera, Corpus Christi Opera, uczestniczył w Round Top International Festival Institute.

Koncert w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie jest jego europejskim debiutem dyrygenckim.

Nim zaczął karierę dyrygenta, Stefan Sanders był już cenionym w świecie puzonistą, koncertującym w Ameryce Północnej, w Azji i w Europie. Jego wykonanie Koncertu na puzon basowy i orkiestrę Erica Ewazena z Orkiestrą Filharmonii Czeskiej with the Czech Philharmonic można usłyszeć na płytach Albany Records. Przez siedem sezonów grał w sekcji puzonów orkiestry Filharmonii w Buffalo, grał również z szeregiem orkiestr, włączając m.in. Filharmoników Nowojorskich, Seattle Symphony Orchestra i Seattle Opera, z której orkiestrą w roku 2001 uczestniczył w wykonaniu wagnerowskiego cyklu Pierścień Nibelungów, a także z Florida Orchestra. W roku 2004 sir Elton John zaprosił go do udziału w koncertach Radio City Music Hall nagrywanych dla Bravo Television Network.

Studiował m.in. pod kierunkiem dyrygentów Roberta Spano, Larry’ego Rachleffa i Hugha Wolffa. Jest absolwentem Juilliard School, University of Texas w Austin oraz Interlochen Arts Academy.

******

21, 22 kwietnia 2016 godz. 19.00 sala koncertowa filharmonii

Klasycznie i filmowo

» Stefan Sanders - dyrygent
» Jacek Muzyk - róg
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

W programie:

» Richard Strauss - I Koncert Es-dur op. 11 na róg i orkiestrę
» Paul Dukas - Villanelle F-dur na róg i orkiestrę
» John Williams - Muzyka z filmów: ET, Szczęki, Wojny gwiezdne