W BWA prezentowana jest obecnie wystawa jednej z najwybitniejszych i najbardziej znanych na świecie polskich artystek, na której zaprezentowano prace z kluczowych dla jej twórczości momentów. Artystka zasłynęła w latach 60. miękkimi formami rzeźbiarskimi, które nazwano od jej nazwiska abakanami. W przestrzeni BWA znajdują się dwa ogromne abakany, które uwagę widza przyciągają nie tylko ze względu na swój spektakularny (jak na tkaninę artystyczną, w ramy której można wpisać abakany) rozmiar, ale także charakterystyczny zapach sizalu, z którego zostały wykonane. Oprócz abakanów, na wystawie znalazły się duże, figuralne kompozycje przestrzenne - Kroczący, Plecy, Głowy to przykłady zwielokrotnionych, przedstawionych w określonym porządku obiektów, które zdecydowanie przekraczają ramy tradycyjnie pojmowanej rzeźby.

Magdalena Abakanowicz. Urodzona w 1930 r. w podwarszawskich Falentach. W 1954 r. ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Rzeźbiarka, której dorobek artystyczny cechuje ogrom i wielowątkowość. Prace artystki były wielokrotnie pokazywane za granicą, m.in. w Ludwig Museum w Kolonii, Hiroshima City Museum, Museum Sonje w Kyongju, Musée d’Art Moderne w Paryżu, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.

Laureatka wielu nagród i odznaczeń, m.in. Grand Prix, 8. Biennale Sztuki, Sao Paulo, 1965 r., Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, 1998 r., Krzyż Oficerski Orderu Sztuki i Literatury, Francja, 1999 r., Order Sztuki i Literatury, Paryż, 2004 r. Otrzymała doktoraty honorowe wielu uczelni w Polsce i za granicą, m.in. Royal College of Art, Londyn, 1974 r., Akademia Sztuk Pięknych, Łódź, 1997 r., Pratt Institute, New York, 2000 r., Massachusetts College of Art, Boston, 2001 r., School of the Art Institute, Chicago, 2002 r., Akademia Sztuk Pięknych, Poznań, 2002 r.