Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

W piątkową (29.07) noc, na olsztyńskim Starym Mieście królowało kino. Wchodząc po godzinie 22. na starówkę, czy to od strony ratusza, czy od zamku lub katedry, czy też od strony mostu św. Jana, trudno było nie trafić na ekran filmowy i widownię „pod chmurką”. Takich letnich sal kinowych Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie przygotował trzy: pod Wysoką Bramą, na scenie staromiejskiej i przy al. Gelsenkirchen, obok Mostu św. Jana. Podobnie będzie jutro, w sobotę.

- Kino letnie w Olsztynie nie jest nowością - powiedziała Kaja Wilengowska z Miejskiego Ośrodka Kultury. - Wcześniej w fosie zamkowej i w amfiteatrze organizowaliśmy pokazy kina czeskiego, projekcje polskich komedii czy niemego kina z muzyką graną na żywo. Mieliśmy też pokazy filmów podróżniczych na Placu Dunikowskiego. W tym roku proponujemy kino letnie w nowej formule - w formule Traktu Filmowego.

Punkty wyznaczające dziś i jutro ścieżkę dla miłośników kina w Olsztynie, to właśnie Wysoka Brama, scena staromiejska i most św. Jana. W każdym z tych trzech miejsc wyświetlane były lub będą obrazy o różnym charakterze, aczkolwiek wszystkie śmiało nazwać można kultowymi.

- Przy Wysokiej Bramie możemy obejrzeć filmy „dynamiczne” - wyjaśniła Kaja Wilengowska. - Dzisiaj będzie to niemiecki film sensacyjny „Biegnij Lola, biegnij”. W sobotę, w tym samym miejscu, wyświetlimy polską komedię kryminalną „Hydrozagadka”. Scena staromiejska to w zamyśle organizatorów Traktu Filmowego strefa musicalowa. Tam widzowie obejrzeli dziś polską komedię muzyczną „Hallo Szpicbródka...”. W sobotę wyświetlone będą dwa filmy: o 22.00 rozpocznie się projekcja musicalu „Hair”, a o 24.00, na zakończenie pokazów - dramat muzyczny „Gorączka sobotniej nocy”.

Koneserów kina zapewne zainteresują projekcje przy al. Gelsenkirchen.

- Miejsce przy moście św. Jana jest świetne do oglądania filmów, w takim trochę DKF-owskim wymiarze - oceniła Kaja Wilengowska. - Tam dziś wyświetlimy film Godarda „Do utraty tchu”, a w sobotę „Casablankę”, tego samego twórcy. To klasyka kina, wymagająca od widza skupienia, dlatego położone trochę na uboczu miejsce projekcji jest znakomite do odbioru takich obrazów.

Organizatorzy pokazów byli zadowoleni z frekwencji na widowni, chociaż niezbyt wysoka, jak na lipiec, temperatura, nie zachęcała do zamarcia w bezruchu na półtorej godziny. Przed każdym z ekranów zasiadło jednak po kilkadziesiąt osób, chociaż liczebność widowni była zmienna. Ale też intencja pomysłodawców projekcji była taka, by widzowie przechodząc z jednego końca traktu na drugi, pokosztowali klimatu każdej „kinowej sali”.