Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

W poniedziałek, 4 marca, imieniny Kazimierza. Od 400 lat w ten dzień w Wilnie, na Placu Katedralnym, a potem na Placu Łukiskim, organizowany był „Kaziuk” - odpustowy jarmark. Współcześnie „Kaziuk” przybrał formę trzydniowego kiermaszu odbywającego się w różnych miejscach Wilna, połączonego z występami artystycznymi. Dużo krótszą historię, bo „zaledwie” 26-letnią (co jednak upoważnia już do mówienia o tradycji) mają olsztyńskie „Koncerty Kaziukowe” organizowane przez Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie. I dzisiaj (2.03) właśnie, w Auditorium Maximum WSIiE TWP, odbył się tegoroczny koncert.

- Ta impreza jest potrzebna, jestem tego zdecydowanie pewien - mówi Marek Marcinkowski, dyrektor MOK w Olsztynie. - I to m.in. powoduje mną i moim zespołem, że co roku, od 26 lat, organizujemy „Kaziuki” w Olsztynie. To jest impreza, która powinna być oceniana niekoniecznie w kategoriach artystycznych, choć i w tych kategoriach doskonale się broni, ale przede wszystkim sentymentalnych. To jest swojego rodzaju psychoterapia dla tych wszystkich, którzy mają dwie ojczyzny - jedną jest Olsztyn, a drugą Wilno, czy Wileńszczyzna. Oni w czasie „Koncertu Kaziukowego” przeżywają naprawdę silne emocje. To jest więc takie sentymentalne spotkanie, bardzo, bardzo potrzebne.

Obrazy, jakie zobaczyliśmy na widowni, potwierdziły słowa dyrektora Marcinkowskiego. Na wielu twarzach, niekoniecznie osób starszych, pojawiły się łzy.

- Łzy, to tradycyjny widok na „Kaziukach” - mówi Marek Marcinkowski. - To dziwne, ale Wilniucy nam się w Olsztynie „mnożą”, pojawiają się następne ich pokolenia. Myślę, że ta tradycja przekazywana przez opowieści rodzinne powoduje, że to teraz już nie tak bardzo odległe miasto, jest dla młodych taką krainą dzieciństwa starszych - rodziców i dziadków - i równie wielkim sentymentem obdarzane. Tradycyjnie dzisiejszy koncert poprowadzili Anna Adamowicz (jako Ciotka Franukowa) i Dominik Kuziniewicz (jako Winciuk Bałbatunszczyk z Pustaszyszek). Olsztyńskiej publiczności zaprezentowali się również: Zespół Artystyczny Ziemi Trockiej „Połuknianie”, Polski Zespół Artystyczny Pieśni i Tańca „Wilia”, Zespół Pieśni i Tańca „Perła Warmii”, a także Kapela Podwileńska pod kierownictwem Rafała Jackiewicza. Koncertowi towarzyszył kiermasz rękodzieła ludowego, na którym królowały wielkanocne palmy i piernikowe serca, ale można było też kupić tradycyjną żywność, nalewki, obrazy czy rzeźby.

Dodać trzeba, że na scenie Auditorium Maximum dominowały polonezy i mazury. Ich wykonawcy byli nagradzani rzęsistymi brawami. Tak samo publiczność odwdzięczała się za piękne występy pieśniarzom i muzykom wykonującym głównie melodie odwołujące się do piękna i wartości sentymentalnych Wileńszczyzny. Już dzisiaj wiadomo, że w Olsztynie odbędą się kolejne „Koncerty Kaziukowe”.

- Tak, będą następne „Koncerty Kaziukowe”. I mam nadzieję, że będą jeszcze długo - powiedział dyrektor Marcinkowski po koncercie. - Frekwencja na koncertach się nie zmniejsza, więc młode pokolenie wypełnia miejsca na widowni. Wilno jest w genach tych ludzi i pewnie w tych genach długo zostanie.

Nic też nie wskazuje, żeby zmieniła się konwencja koncertów.

- Nie ma potrzeby zmieniania konwencji - stwierdził Marek Marcinkowski. - Ta impreza jest w służbie tradycji i jest tradycyjna. Myślę, że tak powinno pozostać.