Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza w najbliższy piątek (14.06) o godz.19.00 na Koncert Symfoniczny zorganizowany we współpracy z Akademią Muzyczną w Bydgoszczy.

Orkiestrę symfoniczną filharmoników warmińsko-mazurskich poprowadzą dwaj młodzi dyrygenci: Jakub Biskup oraz Michał Gozdek. Solistką koncertu będzie pianistka Katarzyna Gołofit, w wykonaniu której usłyszymy I Koncert fortepianowy Des-dur op.10 Sergiusza Prokofiewa. Pozostałe dwie kompozycje wieczoru to Piotra Czajkowskiego - Uwertura-fantazja Romeo i Julia oraz Sergiusza Prokofiewa - II suita z baletu Romeo i Julia Op. 64.

Młodych muzyków - bohaterów piątkowego koncertu - pianistkę Katarzynę Gołofit i Jakuba Biskupa oraz Michała Gozdka łączy fakt studiowania w Bydgoszczy. Tamtejsza Akademia Muzyczna powstała w 1974 roku jako filia Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi, a samodzielność uzyskała w roku 1979, jakkolwiek jej tradycje sięgają czasów przedwojennych, kiedy to w Bydgoszczy działało Miejskie Konserwatorium Muzyczne. Patronem bydgoskiej uczelni jest bliski naszemu regionowi Feliks Nowowiejski.

W ciągu 38. lat działalności Akademia Muzyczna w Bydgoszczy wykształciła szereg laureatów krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych - kompozytorów, wokalistów, instrumentalistów - m.in. Rafała Blechacza, zwycięzcę XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie. ******

Katarzyna Gołofit - fortepian

Urodziła się w 1992 r. w Koszalinie. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku sześciu lat. Ukończyła Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Grażyny Bacewicz w Koszalinie w klasie mgr Jolanty Reszelskiej. Obecnie jest studentką II roku Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie Katarzyny Popowej-Zydroń. Jest laureatką wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych. Do jej osiągnięć należą m.in. I nagroda i nagroda specjalna na III Polsko-Niemieckim Turnieju Pianistycznym im. Haliny Czerny-Stefańskiej, II miejsce w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Chopin +” w Budapeszcie, III miejsce w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Miłosza Magina w Paryżu, I miejsce w VII Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. I.J. Paderewskiego w Piotrkowie Trybunalskim oraz I miejsce w Ogólnopolskich Przesłuchaniach uczniów szkół średnich, organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie. Otrzymała także wiele nagród i stypendiów artystycznych, m.in. nagrody Prezydenta Miasta Koszalina, stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, stypendium Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci. Brała udział w wielu kursach mistrzowskich prowadzonych m.in. przez Waldemara Wojtala, Monikę Sikorską-Wojtachę, Andrzeja Tatarskiego, Andrzeja Jasińskiego, Dinę Yoffe, Vierę Nossinę, Aquillesa delle Vigne, Franka Vibaut.

Jakub Biskup - dyrygent

Urodził się w 1990 roku w Krakowie. Ukończył Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną I st. im. Paderewskiego w Krakowie w klasie klarnetu S. Orczyka i Państwową Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II st. im. Fryderyka Chopina w klasie klarnetu R. Osiaka. Od 2010 roku jest studentem Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie dyrygentury ad. dra Piotra Sułkowskiego. Od roku 2011 - stypendystą tej Akademii. Uczestniczył w projektach Orkiestry Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (m.in. realizacja opery Wesele Figara Mozarta, koncerty kompozytorskie), Filharmonii Krakowskiej i zespołu Capella Cracoviensis (m.in. realizacja Wielkiej Mszy h-moll J. S. Bacha).

Michał Gozdek - dyrygent

Urodził się w Bydgoszczy. Jest absolwentem Państwowego Zespołu Szkół Muzycznych im. Artura Rubinsteina w klasie klarnetu Jarosława Libronta. Studiował na Wydziale Dyrygentury Chóralnej i Edukacji Muzycznej w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, który ukończył w 2011 r. z wyróżnieniem w dwóch specjalnościach: Dyrygentura chóralna oraz Prowadzenie zespołów jazzowych, ze szczególnym ukierunkowaniem na pianistykę jazzową. Trzon jego działalności artystycznej w dziedzinie stanowi muzyka jazzowa. W latach 2007/2008 studiował na wydziale jazzu w Université Le Mirail w Tuluzie we Francji jako stypendysta Międzynarodowego Programu Wymiany Studentów Erasmus. Obecnie jest ponownie studentem bydgoskiej Akademii Muzycznej w klasie dyrygentury symfonicznej Wojciecha Michniewskiego.

Wprowadzenie

Uwertura-fantazja Romeo i Julia Piotra Czajkowskiego (1840- 1893) brzmi tak efektownie, jest tak świetnie zorkiestrowana, że nie sposób by było się domyślić, iż to utwór z początków kariery kompozytora, pisany w latach 1868-70. Pewien - i to niemały – udział mieli tu również jego przyjaciele, zwłaszcza Mili Bałakiriew, jeden z filarów słynnej „Potężnej Gromadki” pięciu kompozytorów przejętych ideami „sztuki narodowej”, którzy wywarli ogromny wpływ na muzykę rosyjską drugiej połowy XIX wieku. Czajkowski nie należał do tej grupy twórczej, nie ze wszystkim podzielał idee estetyczne „Potężnej Gromadki”, liczył się jednak ze zdaniem przyjaciół w kwestiach czysto muzycznych. To Bałakiriew doradził mu wybór samego tematu, a później, w czasie pracy nad kompozycją, zgłaszał szereg uwag, które Czajkowski uwzględniał, solidnie przepracowując partyturę. I tak powstało pierwsze z programowych dzieł symfonicznych Czajkowskiego, który – wbrew tendencjom swojej epoki – do zbyt dosłownej programowości podchodził z dużą ostrożnością, preferując tradycyjne formy, takie jak symfonia (z ewentualnym „mottem”, „komentarzem” filozoficznym), koncert, opera, balet. Ale wśród tych niewielu jego utworów ściśle związanych z programem literackim, z jakąś fabułą – aż trzy zainspirowane zostały dramatami Szekspira. Prócz Romea i Julii – jeszcze Burza op. 18, opatrzona podtytułem: „Fantazja symfoniczna według Szekspira” oraz Uwertura fantazja Hamlet. I tu Czajkowski daje upust swojej fantazji, nie wahając się sięgać nawet po efekty czysto ilustracyjne. W przypadku Romea i Julii rozwija przed słuchaczami dźwiękowy teatr wyobraźni: ledwie przebrzmi liryczna melodia miłosna, już słychać odgłosy walki, szczęk szpad – może to pojedynek Romea z Tybaltem? Te dźwięki szpad (czy też mieczy) też doradził podobno Czajkowskiemu Bałakiriew...

I koncert fortepianowy Des -dur op. 10 Sergiusza Prokofiewa (1891-1953) to żywiołowa erupcja energii twórczej, wyobraźni, humoru, i sporej dozy śmiałości (zdaniem niektórych: bezczelności) liczącego sobie 21 lat studenta Konserwatorium Moskiewskiego, który nota bene pierwszy raz grał publicznie z orkiestrą, a który sprawił, iż poważni profesorowie tej uczelni zastygli z ustami otwartymi z wrażenia. Z podobną reakcją spotkało się powtórzenie koncertu kilka dni później w Petersburgu. Ta muzyka – to był nieprzerwany pęd do przodu, strumień znakomitych pomysłów, faktura bardziej „stukana” na klawiaturze niż „grana”, a jednocześnie pełna żartobliwych, ze zmrużeniem oka, aluzji do patetycznych inwokacji z koncertów Rachmaninowa czy Czajkowskiego...

Dziennik „Wiadomości Petersburskie” cytował wypowiedź profesora Mikołaja Czeriepnina, u którego młody debiutant studiował dyrygenturę: „Koncert Prokofiewa jest dziełem szalonego talentu. Póki co, szaleństwo góruje nad talentem autora”. Nota bene jemu właśnie Prokofiew dedykował ten koncert. Był to rok 1912.