Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza w najbliższy piątek (14.03) o godzinie 19.00 na kolejny koncert symfoniczny. W programie: Feliks Mendelssohn-Bartholdy - Uwertura do Snu Nocy Letniej, Joseph Haydn - Koncert wiolonczelowy C-dur Hob. VII b:1 oraz Feliks Mendelssohn-Bartholdy - IV Symfonia A-dur op. 90 „Włoska”.
Pełen uroku koncert wiolonczelowy Haydna zagra Jeremy Findley - wiolonczelista z Kanady, absolwent Royal Conservatory of Music w Toronto, a także Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze, mieście gdzie manuskrypt owego koncertu został odnaleziony w roku 1961. Urodzony w Toronto, w rodzinie muzyków, pierwsze lekcje gry na wiolonczeli pobierał u swojego ojca, Williama Findlay’a, jako stypendysta Royal Conservatory of Music w Toronto.
Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej poprowadzi znakomity dyrygent Arkadi Feldman - jeden z głównych animatorów życia muzycznego w Kaliningradzie. Urodzony na Ukrainie - twórca Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej (1988), której poświęcił 20 lat działalności artystycznej.
******
WprowadzenieMuzyka do szekspirowskiego Snu nocy letniej Feliksa Mendelssohna-Bartholdy’ego (1809- 1847) zaliczana jest do szczytowych osiągnięć twórczych tego kompozytora. Najpopularniejszy jest oczywiście Marsz weselny. Ale i pozostałe partie cieszą się niesłabnącym powodzeniem, z którym na koncertowych estradach współzawodniczyć może chyba tylko jego Koncert skrzypcowy.
Uwerturę napisał Mendelssohn jako 17-latek, a pierwsze jej wykonanie odbyło się 20 lutego 1827 roku w Szczecinie pod batutą Carla Loewego. Jednak prawdziwy sukces przyniosło Mendelssohnowi wykonanie tej uwertury w Londynie, w roku 1829, na koncercie dobroczynnym na rzecz ofiar powodzi na Śląsku. Tym razem dyrygował on sam. I to był właściwy początek kariery tego „pieszczocha losu”. Publiczności angielskiej niezwykle przypadł do gustu dominujący w dziele nastrój zwiewnego żartu i lekkiej, baśniowej romantyki, (która zaraz zyskała sobie etykietkę: „Elfenromantik”). Owa zwiewność i lekkość potem często będzie się pojawiała na kartach muzyki Mendelssohna.
Koncert wiolonczelowy C-dur Josepha Haydna (1732-1809) pięknie wpisuje się w szereg utworów na ten szlachetny instrument, jakie przed Haydnem stworzyli m.in. Antonio Vivaldi, Jan Sebastian Bach, Luigi Boccherini. 29 lat swego życia, od roku 1761 do 1790, spędził Haydn w służbie węgierskich książąt Esterházy w Eisenstadt oraz w ich paradnej rezydencji Esterháza w Suttör nad Jeziorem Nezyderskim. Pełnił tam funkcję wice-, a następnie kapelmistrza nadwornego. Oddalenie od dużych centrów muzycznych miało swoje minusy, ale w zamian przed kompozytorem otworzyły się niebywałe wręcz możliwości. Książęta Esterházy byli wielkimi miłośnikami muzyki. W swej rezydencji utrzymywali nie tylko orkiestrę. Założyli tam również teatr operowy i teatr marionetek. Zatrudniali u siebie szereg znakomitych muzyków, spraszali najwybitniejszych wirtuozów z całej Europy. Przez długie i owocne lata Haydn stworzył tam nieprzebrane ilości muzyki, wyrastając powoli na pierwszego z mistrzów klasycznej epoki. Zwolnienie ze służby uzyskał dopiero po śmierci swego głównego protektora, księcia Miklósa Józsefa. Wówczas to, w roku 1790, osiedlił się w Wiedniu, a następnie - dwukrotnie (w latach 1791-92 oraz 1794-95) wyprawił się do Londynu, stającego się wówczas jedną z muzycznych stolic Europy. Przyjęty tam z entuzjazmem i obsypany zaszczytami (otrzymał m.in. doktorat honoris causa uniwersytetu w Oxfordzie), wrócił do Wiednia jako człowiek sukcesu, całkowicie niezależny materialnie, i spędził w Wiedniu resztę swoich dni, otoczony szacunkiem i sławą współczesnych.
Koncert wiolonczelowy C-dur powstał prawdopodobnie około roku 1765, skomponowany dla znakomitego muzyka Josepha Weigla, pierwszego wiolonczelisty w orkiestrze Esterházych. Później utwór uchodził za zaginiony, aż po rok 1961, gdy manuskrypt odnaleziono w Muzeum Narodowym w Pradze. Rok później, w maju 1962 roku, wykonał go czeski wiolonczelista Miloš Sádlo na festiwalu Praska Wiosna. Tradycyjny układ trzech prostych i pełnych uroku części (szybka-wolna-szybka), pozwala zarówno na popis, jak i na prezentację bogatego, śpiewnego tonu wiolonczeli. Dzięki tym walorom Koncert C-dur Haydna włączyło do repertuaru wielu wybitnych wiolonczelistów, wśród nich np. Pablo Casals i Mścisław Rostropowicz, którzy świeżo odnaleziony utwór propagowali w świecie.
IV Symfonia A-dur Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego (1809-1847) zwana „Włoską” swój przydomek (podobnie jak Trzecia - „Szkocka”) zawdzięcza podróżom artystycznym kompozytora. Utalentowane dziecko bogatej bankierskiej rodziny, w Weimarze pupilek starego Goethego, wiele jeździł w młodości po Europie, zbierając laury na koncertowych estradach jako pianista i dyrygent, prezentując m.in. własny Koncert fortepianowy g-moll oraz koncerty fortepianowe Mozarta.
Londyn podbił zwiewną uwerturą do „Snu nocy letniej”, w Paryżu spotkał się z Chopinem. W latach 1830-31 zwiedzał Włochy. Symfonia, będąca muzycznym efektem tej podróży, była gotowa dwa lata później. Mendelssohn dyrygował jej pierwszym wykonaniem 13 maja 1833 r. w Londynie, ale zwlekał przez długie lata z oddaniem partytury do druku, wciąż poprawiając, a nawet nosząc się z zamiarem całkowitej przeróbki, co ostatecznie uniemożliwiła przedwczesna śmierć kompozytora.
Pozostało dzieło, które dziś należy do najbardziej znanych z całej jego twórczości: pogodnie liryczne, śpiewne, lekkie w formie, nawet nieco sentymentalne - dokładnie takie jak większość spuścizny owego „dziecka szczęścia”. Jest to też czas jego wielkich sukcesów publicznych i organizatorskich. W wiosenne dni tego samego, 1833 roku prowadzi Festiwal Muzyczny Dolnej Nadrenii, przeradzający się w pełne entuzjazmu święto muzyczne: publiczność ściąga tu dyliżansami lub parowcami płynącymi po Renie, do kieliszków leje się majowe wino Maintrankl... Zaś już w październiku Mendelssohn obejmuje stanowisko Dyrektora Muzycznego w Düsseldorffie: będzie je piastować przez dwa lata, by następnie przeprowadzić się do Lipska, który w krótkim czasie miał uczynić muzyczną stolicą Niemiec.
******
Jeremy Findley - wiolonczelaAbsolwent Royal Conservatory of Music w Toronto, a także Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Urodzony w Toronto, w rodzinie muzyków, pierwsze lekcje gry na wiolonczeli pobierał u swojego ojca, Williama Findlay’a, jako stypendysta Royal Conservatory of Music w Toronto.
Następnie do 1992 roku kontynuował studia pod kierunkiem Daniela Domba na Uniwersytecie w Toronto. Stypendia Canada Council oraz Ontario Arts Council pozwoliły mu na dalsze studia pod opieką Christopha Richtera w Niemczech oraz Josefa Chuchro w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Findlay uczestniczył też w kursach mistrzowskich Borisa Pergamenschikowa i Yo-Yo Ma.
Od tego czasu artysta wystąpił w ponad czterdziestu krajach świata, w tym w Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Rosji, Europie, Azji, Australii i na Bliskim Wschodzie. Grał w wielu prestiżowych salach koncertowych, m.in. w Théâre des Champs Elysées w Paryżu, w Konzerthaus w Berlinie, w Mozarteum w Salzburgu, w Rudolfinum w Pradze, w Filharmonii Warszawskiej, w Metropolitan Hall w Tokio, w Izumi Hall w Osace, w Coliseo w Buenos Aires, w Teatrze Miejskim w Sao Paulo, w Roy Thomson Hall w Toronto, w Weill Hall w Carnegie oraz w Alice Tully Hall w nowojorskim Lincoln Center.
Koncertował z takimi zespołami jak Toronto Symphony Orchestra, Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Orkiestra Filharmonii Gdańskiej, Orkiestra Filharmonii Wrocławskiej, Orkiestra Filharmonii Łódzkiej, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, Śląska Orkiestra Kameralna, Filharmonia Praska, Praska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Filharmonii Północnoczeskiej, Czeska Kameralna Orkiestra Filharmoniczna, Południowoczeska Kameralna Orkiestra Filharmoniczna, Orkiestra Maltańskiej Filharmonii Narodowej, Camerata Salzburg, Deutsche Kammerakademie Neuss am Rhein, Moskiewska Orkiestra Kameralna Ermitażu, Oratorio Sinfonica z Japonii, Orkiestra Symfoniczna Hangzhou w Chinach, Orquestra Sinfonica do Teatro Nacional Claudio Santoro Brasilia czy Orkiestra Symfoniczna Teatru Miejskiego w Sao Paulo.
Był gościem takich festiwali jak Festival d’Aix--en-Provence we Francji, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena w Krakowie, Festiwal w Mariborze (Słowenia), Międzynarodowe Seminarium Muzyczne w Cornwall (Anglia), Festiwal Muzyka w Starym Krakowie, Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Polsce, Festiwal w Villach (Austria), Festiwale „Pietre che cantano”, „Pontino” oraz „Incontri di Canna” we Włoszech.
Artysta ma na swoim koncie wiele nagrań płytowych, zarówno z repertuarem solowym, jak i kameralnym. Występował też na antenie radiowej i telewizyjnej, między innymi dla takich sieci, jak ORF w Austrii, Czeskie Radio Narodowe, Polskie Radio, NHK w Japonii, CBC w Kanadzie oraz National Public Radio w USA.
W Polsce, wraz z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej Jeremy Findlay nagrał płytę z I i II częścią koncertu wiolonczelowego Saint-Saënsa, która została wydana nakładem wydawnictwa DUX. Wykonał również, po raz pierwszy w Polsce, drugi koncert wiolonczelowy Victora Herberta (skomponowany w 1894 r.).
W marcu 2010 roku Findlay wraz z Orkiestrą Filharmonii Północnoczeskiej zaprezentował premierowe wykonanie koncertu wiolonczelowego napisanego dla niego przez czeskiego kompozytora Jiři’ego Gemrota. W lipcu 2013 nagrał Lamento na wiolonczelę oraz orkiestrę smyczkową tego kompozytora wraz z Praską Orkiestrą Kameralną.
Arkadi Feldman - dyrygent
Zasłużony Działacz Sztuki Rosji, dyrygent i członek Związku Kompozytorów Rosyjskich, dyrektor artystyczny i główny dyrygent Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej, laureat nagrody im. Kanta, nagród „Natchnienie” i „Uznanie”. Jest twórcą Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej (1988), której poświęcił 20 lat działalności artystycznej.
Urodził się w 1947 r. na Ukrainie. W 1966 r. ukończył Szkołę Muzyczną II stopnia w Kaliningradzie. Jest absolwentem Państwowej Akademii Muzycznej im. Sabinowa w Saratowie, gdzie studiował kompozycję w klasie prof. A. Breninga i dyrygenturę w klasie prof. G. Kalentiewa.
W latach 1974-1986 pracował w Szkole Muzycznej II stopnia oraz w Teatrze Dramatycznym w Nowomoskowsku (Ukraina). W tym mieście stworzył także orkiestrę kameralną. Jest autorem symfonii, triów, kwartetów smyczkowych, utworów chóralnych, utworów dla dzieci, koncertu na fortepian z orkiestrą, poematu symfonicznego na wiolonczelę z orkiestrą, sonaty na akordeon guzikowy, a także muzyki do spektakli wystawianych w teatrach dramatycznych w Nowomoskowsku, Smoleńsku, Iwanowsku, Pskowie, Kaliningradzie oraz w Olsztynie. Współpracował z Rosyjskim Teatrem Wielkim, studiem operowym Akademii Muzycznej im. Czajkowskiego w Moskwie, z moskiewską Operą Helikon, z Mińskim Teatrem Operetki.
Jako dyrygent Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej Arkadi Feldman współpracował ze znakomitymi solistami rosyjskimi. Ze swoją orkiestrą z powodzeniem występował w Niemczech, we Włoszech oraz w Polsce. W roku 2000 prowadził uroczysty koncert z udziałem chórów oraz solistów niemieckich i amerykańskich na Międzynarodowych Targach EXPO 2000 w Hanowerze. W Niemczech również ze swoją orkiestrą dokonał nagrań utworów Webera, Szostakowicza i Kalinikowa.
******
Bilety z cenie: normalny 40 zł., ulgowy -30 zł, karta melomana - 20 zł - do nabycia w kasie Filharmonii w godzinach pon.-pt.10.00-18.00Zapraszamy!
Z D J Ę C I A
Poradnik segregacji odpadów w branży budowlano-remontow...
