Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Jan Lisiecki z orkiestrą symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego w piątek (11.09) o godz. 19.00 zainauguruje cykl Mistrzowskich recitali fortepianowych w 70. sezonie artystycznym 2015/2016.

Młody pianista, o którym głośno w świecie, odwiedzi ponownie Olsztyn po dwóch latach od pierwszej wizyty. Tym razem w jego wykonaniu usłyszymy dzieła Schumanna - program, który pod koniec miesiąca Jan Lisiecki będzie nagrywał w Rzymie na płytę dla wytwórni Deutsche Grammophon z orkiestrą Santa Cecilia pod kierunkiem Antonia Pappano.

Prestiżowy magazyn „The New York Times” napisał o Janie Lisieckim: „doskonały, liryczny, inteligentny” oraz nazwał młodego artystę: „pianistą, który sprawia, że każda nuta ma wartość”. Świat zachwyca się Lisieckim mówiąc o nim „arystokrata fortepianu”.

Koncert fortepianowy a-moll op. 54 Roberta Schumanna (1810-1856) nie ma na estradach filharmonicznych konkurenta, jeśli chodzi o wzór prawdziwie romantycznego koncertu z orkiestrą. Fortepian był nieodwzajemnioną miłością Schumanna. Wskutek kontuzji ręki musiał on porzucić nadzieję na pianistyczną karierę. - Wiem, że nie jestem w stanie skomponować koncertu dla wirtuozów - pisał do swojej przyszłej żony Klary, wysoko cenionej pianistki tamtej epoki. Tym „sposobem” stała się subtelna intymność dialogu, jaki tutaj prowadzi fortepian z instrumentami zespołu symfonicznego, poufność tej muzyki - barwnej, kapryśnej, promieniującej poezją. I to właśnie Klara zagrała ten koncert po raz pierwszy, w roku 1846, w lipskim Gewandhausie. W poprzednich latach poetycka inspiracja Schumanna szukała najczęściej wyrazu w miniaturach fortepianowych, wiązanych w cykle - i w pieśniach. Żywiołem kompozytora były fortepianowe drobiazgi, zrodzone z ducha domowej zabawy epoki biedermeieru, jak Papillons (Motyle) op. 2 czy złożony z 21 obrazków Karnawał op. 9, gdzie Schumann bawi się aluzjami i kreśli muzyczne portrety przyjaciół. Zdarzały się mu również namiętne i dramatyczne porywy fantazji (cykl Kreisleriana op. 16, dedykowany Chopinowi). Lub też w pastelowych barwach utrzymany cykl Sceny dziecięce op. 15 z arcysławnym Marzeniem, które zdaje się zapowiadać marzenie zakochanego poety o „domowej małej stabilizacji”. Schumann skomponował ten cykl w roku 1838, na dwa lata przed ślubem z Klarą, a przesyłając jej rękopis, pisał: Sceny dziecięce - krótkie, tkliwe i szczęśliwe - jak nasza przyszłość. Zanurzał się w niemieckiej poezji romantycznej. W nieustannym natchnieniu tworzył cykle pieśni: do tekstów Heinricha Heinego, Josepha von Eichendorffa, Adalberta Chamisso. I teraz w Koncercie fortepianowym jakby skupił, skondensował wszystkie te poetyckie wzloty, natchnienia, doświadczenia. Nic wtedy jeszcze nie zapowiadało dramatu, zbliżającej się choroby psychicznej, wskutek której zimą 1854 roku próbował popełnić samobójstwo, rzucając się do Renu, a wyratowany przez rybaków, trafił do szpitala dla obłąkanych w Endenich pod Bonn, gdzie zmarł w roku 1856. Klara przeżyła go o lat równo czterdzieści.

Introdukcja i Allegro appassionato (Konzertstück) na fortepian i orkiestrę op. 92 Roberta Schumanna powstały w roku 1849, a po raz pierwszy zagrała je Klara Schumann w Lipsku 14 lutego 1850 roku. Kompozytor tworzył je krótko po tym, jak ukończył muzykę do poematu Byrona Manfred, pozostając jeszcze pod silnym wpływem poezji angielskiego romantyka. Zawartych tu pomysłów nie rozwinął do rozmiarów „pełnoformatowego” koncertu fortepianowego, stąd wybrał określenie „Konzertstück” - „Utwór koncertowy”. I choć pod względem walorów muzycznych i poetyckiego wyrazu rzecz nie ustępuje Koncertowi a-moll, to jednak - pewnie właśnie ze względu na mniejsze rozmiary - przez długie lata pozostawał w jego cieniu.

Introdukcja i Allegro concertante d-moll op. 134 Roberta Schumanna powstały jako prezent urodzinowy Roberta dla Klary, która zagrała tę muzykę publicznie podczas ich wspólnych koncertów w Holandii pod koniec roku 1853, z Robertem w roli dyrygenta. To były już ostatnie jasne chwile w ich życiu, na krótko przed finałowym atakiem choroby i samobójczym skokiem Roberta do Renuna początku roku 1854. Kiedy zaś później dogorywającego w szpitalu w Endenich odwiedził młody Brahms, będący przyjacielem rodziny, Schumann wyraził życzenie, by owo opus 134 zostało opatrzone dedykacją dla niego właśnie. Klara już nigdy więcej nie grała tej kompozycji, Brahms przypomniał ją natomiast po latach, na jednym ze swoich koncertów w Wiedniu w roku 1869.

******

Jan Lisiecki - fortepian

Urodził się w 1995 roku w Calgary w Kanadzie, w polskiej rodzinie. W wieku 5 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie, a w wieku dziewięciu zadebiutował z orkiestrą. Od tego czasu występuje w kraju i zagranicą w wielu największych salach koncertowych świata, m.in. Carnegie Hall, Royal Albert Hall i wiedeńskim Konzerthaus, z najlepszymi dyrygentami i orkiestrami świata. W wieku 15 lat podpisał kontrakt z wytwórnią Deutsche Grammophon, który zaowocował dwoma albumami (2012, 2013) nominowanymi do nagrody Juno. „New York Times” nazwał go „pianistą, który sprawia, że każda nuta ma wartość”. Wśród najważniejszych wydarzenia w ostatnich latach należy wymienić debiuty z takimi orkiestrami jak: Orchestra Mozart pod dyr. Claudio Abbado, Orkiestra dell'Accademia Nazionale di Santa Cecilia pod dyr. Antonio Pappano (w Royal Albert Hall podczas BBC Proms), Orchestra Filarmonica della Scala w Mediolanie; artysta ponadto współpracuje z Orchestre de Paris i New York Philharmonic.

Kwiecień 2014 r. był dla Lisickiego wyjątkowym miesiącem. Zagrał wówczas w jednym tygodniu trzy różne koncerty Mozarta z Philadelphia Orchestra pod batutą Yannicka Nézet-Séguina. Jednym z najważniejszych wydarzeń w 2015 r. jest debiut artysty z Deutsches Symphonie Orchester w Berlinie. Pianista jest laureatem wielu prestiżowych nagród, w tym nagrody Leonarda Bernsteina na Schleswig-Holstein Musik Festival oraz nagrody Young Artist of the Year magazynu „Gramophone” w 2013 r. Jego występy były transmitowane przez radio i telewizję. W 2012 roku został mianowany Ambasadorem UNICEF w Kanadzie. W 2010 r. Narodowy Instytut Fryderyka Chopina wydał nagranie koncertowe występu Jana Lisieckiego obejmujące oba koncerty fortepianowe Chopina z towarzyszeniem Sinfonii Varsovii pod dyr. Howarda Shelleya, które zdobyło prestiżową nagrodę „Diapason Decouverte” oraz uzyskało w Polsce status Złotej Płyty.

Na zaproszenie Instytutu artysta od 2008 r. regularnie występuje na festiwalu „Chopin i jego Europa”.

******

11 września 2015 (piątek), godz. 19.00, sala koncertowa Filharmonii

Inauguracja cyklu Mistrzowskich recitali fortepianowych w 70. sezonie artystycznym Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Piotr Sułkowski - dyrygent
Jan Lisiecki - fortepian
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Program:
Robert Schumann
- Koncert fortepianowy a-moll op. 54
I. Allegro affettuoso
II. Intermezzo: Andantino grazioso
III. Allegro vivace
Introdukcja i Allegro appassionato (Konzertstück) na fortepian i orkiestrę
op. 92
- Introdukcja i Allegro concertante d-moll op. 134

******
Bilety w cenie 40 zł normalny, 30 zł ulgowy, 20 zł karta melomana - do nabycia w kasie biletowej filharmonii w godz.10-18 oraz na stronie www