Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza w piątek (29.09), o godz. 19.00, na koncert symfoniczny.
Wystąpią:» Wprowadzenie do koncertu (godz. 18.00, sala kameralna filharmonii) - Witold Paprocki
» Maciej Kotarba - dyrygent
» Krzysztof Książek - fortepian
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej
Program:» Maurice Ravel - suita Moja matka gęś
» Zygmunt Stojowski - Rapsodia symfoniczna op. 23 na fortepian i orkiestrę
» Ludwig van Beethoven - V Symfonia c-moll op. 67.
Muzyka, poza osobistym znaczeniem dla każdego ze słuchaczy, jest także świadectwem ducha czasu, w którym powstała. Podczas dzisiejszego koncertu zabrzmią dwa dzieła pogranicza epok: klasycyzmu pobrzmiewającego już romantyzmem oraz późnego romantyzmu, który zaczynał ustępować miejsca dyskretnemu impresjonizmowi.
Do tego ostatniego nurtu w sztuce zalicza się czasem muzykę Maurice’a Ravela. Czy słusznie? Nie do końca, choć przecież jest w niej sporo wrażeniowości i ulotności. Niejednokrotnie zdarzyły się też Ravelowi utwory ilustracyjne, do których należy cykl Moja Matka Gęś, oparty między inny na baśniach Charlesa Perraulta. Pierwotnie była to suita na fortepian na cztery ręce, napisana dla dzieci przyjaciół Ravela - Jeanie i Mimi Godebskich (wnuków polskiego rzeźbiarza Cypriana Godebskiego). Każda część to osobna historia zaklęta przez Ravela genialnie w dźwiękach: Pawana Śpiącej Królewny, Tomcio Paluch, Brzydulka, Cesarzowa pagód, Rozmowy Pięknej i Bestii i Zaczarowany ogród. Po kilku latach od napisania tych drobiazgów Ravel całość zorkiestrował - jak zawsze błyskotliwie, wręcz oszałamiająco.
Uczeń Żeleńskiego i Paderewskiego, kolega z klasy gimnazjalnej Wyspiańskiego i Mehoffera, znajomy ze studiów Czajkowskiego i Brahmsa. Urodzony w Strzelcach koło Kielc, potem imigrant w USA, notorycznie mylony z Leopoldem Stokowskim, który wyjechał z Polski w tym samym roku. Życie Zygmunta Stojowskiego było pełne rozmachu, podobnie jak jego muzyka. Utwory utalentowanego pianisty i pedagoga stanowią pomost pomiędzy estetyką późnego romantyzmu a rodzącym się impresjonizmem, w którym najważniejsza była barwa, wrażeniowość. I rzeczywiście, wirtuozowska Rapsodia symfoniczna op. 23 na fortepian i orkiestrę urzeka przede wszystkim mnogością orkiestrowych barw oraz odcieni emocjonalnych, od liryzmu po heroizm. Oskar Łapeta pisał o niej tak: „Jaka to muzyka? Utrzymana w romantycznej stylistyce, efektowna, melodyjna, błyskotliwa, uczuciowa, luźno nawiązująca do ludowości. Nie wywróci historii muzyki do góry nogami. Może nie wstrząśnie do głębi, ale na pewno sprawi wiele radości”.
E.T.A. Hoffmann nazywał V Symfonię c-moll op. 67 Ludwiga van Beethovena „jednym z najważniejszych dzieł epoki”, a Goethe, obecny na prawykonaniu, uważał ją za „zdumiewającą i wspaniałą”. E.M. Forster pisał, że jest „najwznioślejszym dźwiękiem, jaki kiedykolwiek przeniknął do ludzkich uszu”. Jest to z pewnością jedno z najczęściej wykonywanych, a także najbardziej zawłaszczonych przez popkulturę dzieł muzyki klasycznej. Słynny „motyw losu”, odzywający się na początku symfonii, wykorzystywany był jako znak zwycięstwa, wystukiwany alfabecie Morse’a przez żołnierzy brytyjskich w czasie II wojny światowej, był także przerobiony w stylu muzyki disco w 1976 roku przez Waltera Murphy’ego. Słyszeliśmy motyw z V Symfonii w niezliczonych filmach, a także jako dzwonek telefonów komórkowych. A jednak to nadużywanie nie odbiera kompozycji siły rażenia i poruszania kolejnych pokoleń - zwłaszcza jeśli wyjdzie się poza najbardziej osłuchaną pierwszą część. To właśnie z początkowego, czteronutowego motywu (albo, jak chcą inni badacze, ośmionutowego), Beethoven wysnuwa całą misterną materię muzyczną V Symfonii aż do ostatniego akordu. Współczesna kompozytorowi publiczność zarzucała Beethovenowi, że „szuka nowości kosztem piękna”. I rzeczywiście, był to niemal zupełnie nowy rodzaj piękna. Wywiedziony z klasycyzmu, ale nie wydelikacony. Głośny, nieco kanciasty, rewolucyjny i zuchwały. Beethoven zupełnie słusznie stał się patronem wszystkich niezależnych artystów, a także, później, zjednoczonej Europy.
Krzysztof Książek - fortepianJeden z najciekawszych pianistów swojego pokolenia. Półfinalista i laureat dwóch nagród pozaregulaminowych w XVII Międzynarodowym Konkursie im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2015) oraz laureat III nagrody i nagrody specjalnej za najlepsze wykonanie mazurków I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych (2018).
Triumfator i medalista najwyższych konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in.: LVIV International Chopin Piano Competition - I miejsce, Grand Prix oraz nagroda specjalna (2010); II American Paderewski Piano Competition - II nagroda, nagroda specjalna za najlepsze wykonanie utworu Paderewskiego (Los Angeles, USA 2013); IX Międzynarodowy Konkurs im. I. J. Paderewskiego - nagroda specjalna dla najlepszego polskiego uczestnika, (Bydgoszcz 2013); Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina - I nagroda oraz nagroda specjalna (Warszawa 2013); Concours International de Piano de l’Orchestre Philharmonique du Maroc - III nagroda (Rabat i Casablanca, Maroko 2016); IV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Halina Czerny-Stefańska in Memoriam - I nagroda (Poznań 2017).
Występował na licznych festiwalach w kraju i zagranicą, m.in. na: Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju, Festiwalu „Chopin i Jego Europa”, Festival Chopin à Paris, New Year Music Festival w Gstaad, Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena w Warszawie. Koncertował w Japonii, Chinach, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji, Włoszech, RPA, USA, Polsce, na Słowacji, Ukrainie i na Węgrzech. 17 marca 2018 roku - w rocznicę prawykonania przez Chopina jego Koncertu f-moll - wystąpił jako solista z towarzyszeniem Collegium 1704 roku pod batutą Václava Luksa podczas koncertu „Warszawski Fortepian Chopina”, będącego pierwszą prezentacją kopii instrumentu marki Buchholtz.
W kręgu zainteresowań Krzysztofa Książka znajduje się również kameralistyka, której uczył się pod kierunkiem prof. Kai Danczowskiej, mgr Justyny Danczowskiej, dr hab. Sławomira Cierpika, prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej. W ramach Książek Piano Duo występuje ze swoją żoną Agnieszką Zahaczewską-Książek, a do ich ostatnich sukcesów należy zwycięstwo w kategorii zespoły kameralne w II Międzynarodowym Konkursie Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki (2021 r.). Krzysztof Książek występuje też w duecie ze śpiewaczką i kompozytorką Agatą Zubel.
Do tej pory ukazały się dwie płyty artysty z nagraniami utworów Fryderyka Chopina wydawnictwa DUX, a w serii The Real Chopin Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina premierowe nagranie na kopii warszawskiego fortepianu Fryderyka Chopina - Buchholtza z ok. 1825 - utworów Chopina i Kurpińskiego. Płyta „Apparition” z pieśniami kompozytorów z XX w. nagrana z Agatą Zubel nagrodzona została FRYDERYKIEM 2020 w kategorii Album Roku Recital Solowy (wydawnictwo CD Accord). W grudniu 2020 roku ukazała się debiutancka płyta Krzysztofa Książka i Agnieszki Zahaczewskiej-Książek z nagraniami Suit na dwa fortepiany Antona Areńskiego i Sergiusza Rachmaninowa.
Krzysztof Książek rozpoczął naukę w klasie fortepianu mgr Grażyny Hesko-Kołodzińskiej (PSM I st. im. S. Wiechowicza w Krakowie). Jest absolwentem Akademii Muzycznych w Krakowie i Bydgoszczy w klasie prof. Stefana Wojtasa. Obecnie, w ramach studiów podyplomowych w klasie prof. Arie Vardiego, studiuje w Hochschule für Musik, Theater und Medien Hannover.
Jest stypendystą Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacji Pro Musica Bona, programu stypendialnego „Młoda Polska”. W latach 2005-2011 był objęty programem Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. W marcu 2014 roku otrzymał Stypendium Krystiana Zimermana.
Krzysztof Książek jest reprezentowany przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.
Maciej Kotarba - dyrygentZdobywca I nagrody oraz nagrody specjalnej w II Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim we Wrocławiu. Półfinalista The Donatella Flick LSO Conducting Comeptition, X Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga. Jeden z szesnastu uczestników I Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów w Hong Kongu (do którego aplikowało ponad 330 dyrygentów z całego świata). Stypendysta Międzynarodowych Kursów Dyrygenckich w Lusławicach prowadzonych przez Colina Mettersa.
W czerwcu 2017 roku zadebiutował z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej. Koncertował z Athens Philharmonia Orchestra, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Szczecinie, Śląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej, Częstochowskiej, Świętokrzyskiej, Koszalińskiej, Orkiestrą Sinfonietta Cracovia oraz z wieloma orkiestrami uczelni wyższych w Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu. W lipcu 2023 roku zadebiutował w Korei Południowej, koncertując w Seulu i Pusan. Dyrygował m.in. Hong Kong Sinfonietta, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Sudeckiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Opolskiej, Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej oraz orkiestrami studenckimi Guildhall School of Music w Londynie i Royal Northern College of Music w Manchesterze. Asystował wielu znanym polskim dyrygentom, m.in. Grzegorzowi Nowakowi, Michałowi Klauzie, Warcisławowi Kuncowi, Janowi Miłoszowi Zarzyckiemu oraz Jakubowi Chrenowiczowi.
Kształcił się pod okiem wielu sławnych dyrygentów. W ramach stypendium studiował w Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu, pobierając nauki od Johannesa Wildnera i Uroša Lajovica. Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Collina Mettersa, Michalisa Economou, Yoava Talmi i Rafała Jacka Delektę. Ukończył klasę dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Marka Pijarowskiego na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Absolwent Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie dyrygentury prof. Warcisława Kunca oraz klasie skrzypiec prof. Eweliny Pachuckiej-Mazurek.
Zapraszamy!
Olsztyn wybrał. Prezydentem będzie Robert Szewczyk!
